Search Results

Tarzını topography ve pointilism kelimelerinin birleşiminden türettiği "topopointilism" kelimesiyle tanımlayan İngiliz sanatçı Ed Fairburn mürekkep, kurşun kalem ve boya gibi geleneksel malzelemeri kullanarak haritalardaki yolları, kontürler üzerinde kademeli olarak yaptığı değişiklikler ile insan formları ortaya çıkarıyor. Haritanın işlevselliği ile savaşmak yerine onu besleyerek koruduğunu söyleyen Fairburn figürünü ortaya çıkarırken senkronizasyonun ardındaki incelik derecesiyle ve tamamlanmış bir haritanın daha uzaktan bakıldığında bir portre gibi davranma biçimine odaklanıyor, detaylara girildiğinde portrenin ayrıntılarını yitirmesini ise bir paradoks olarak tanımlıyor.

New Orleans’ın müzik ve sanat mirasını onurlandıran eser, caz müzisyenleri Charlie Gabriel ve Walter Hem kamusal sanat projesi hem de galeri sergisiyle Fairey, sokak sanatının en etkili isimlerinden biri

Havana Bienali'ndeki Giants, Peeking at the City, İtalya'daki An Agricultural Prayer projesi, Tehachapi Hapishanesi'nde "bir insan değişebilir mi?" sorusuyla yola çıktığı muralı ve son olarak George Floyd cinayeti sonrası adaletsizliğe karşı gerçekleştirdiği çalışması ile satırlarımızda yer verdiğimiz sanatçı Jr.'ın yeni durağı Brezilya oldu. Baskılarlar gerçekleştirdiği devasa murallarında sosyal ve politik sorunları sıklıkla sorgulayan Fransız sanatçının bu çalışmasında kıymet bilme ve özellikle dezavantajlı ya da gözden kaçmış olanlara saygı duymaya odaklanmış. 30'lu yıllarda inşaatına başlanan ve 1940'da hizmete açılan Estádio Municipal Paulo Machado de Carvalho'da yer alan çalışma 2014 yılında terk edilen ve önemli etkinlik ve maçlara ev sahipliği yapmayan stadyuma hak ettiği değeri geri iade ediyor. Kısa adıyla Pacaembu olarak da anılan ve Brezilya dört köklü kulübü Corinthians, Palmeiras,São Paulo ve Santos'un bir dönem mabedi olan stadyumun ikonik tribünlerine konumlandırılan eser 1480 adet baskının bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş. Gökyüzüne doğru umut dolu bir bakışın yer aldığı devasa eser Estádio Municipal Paulo Machado de Carvalho'nun o eski şaşalı ve görkemli günlerini hatırlatıyor ve itibarını da iade ediyor.

Kısmen terkedilen ve yavaş yavaş hayalet kente dönüşen İtalya kasabalarından biri olan Civitacampomarano hayata tutunabilmek adına 9 yıldır CVTâ Sokak Festivaline ev sahipliği yapıyor. Kökleri bu şirin kasabaya kadar uzanan sanatçı Alice Pasquini tarafından tohumları atılan festival dünyanın bir çok köşesinden farklı sanatçıların işleriyle renkleniyor. Festivalde yer alan sanatçılar arasında While the World Decays çalışmalarından hatırlayacağımız İngiliz ikili Snik, sokaklarda Taxis ismiyle anılan Dimitris Trimintzios, A Tale of Two serisinin devam niteliğindeki çalışmasıyla Anders Gjenstedd ve kafa karıştırıcı yönlendirme okları ile festivale katılan İspanyol sanatçı Octavi Serra gibi isimler katıldı. fotograflar: Ian Cox

Üzerinden 24 saat geçmeden kardeş Liam'dan da bir tekli geldi.

Stüdyo ve canlı kayıtlardan oluşan ,çoğu gün yüzüne çıkmamış parçalar içeren set 70 şarkı içeriyor. 4 saat'ten

Vhils mahlası ile sokaklardan tanıdığımız Portekizli sanatçı Alexandre Farto'nun en son pandemi sürecinde São João Universitary Hospital Center'da çalışan sağlıkçıları yüceltmek için yaptığı duvar kazılamarını konu etmiştik. İlk kez 2007'de Scratching The Surface projesi'nde sıradışı yaklaşımını ortaya koyan sanatçının son çalışması Nobel ödüllü yazar José Saramago'ya bir saygı niteliğinde. Akla ilk gelen Umut Tarlaları, Kabil ve Küçük Anılar gibi unutulmaz romanların yanında denemeler, oyunlar, öykü ve şiirler de kaleme alan yazarın portresi Portekiz'in atlantiğe bakan kayalıklarına Vhils tarafından kazındı. Vhils'den jose saramago portresi Yazarın The Stone Raft romanında taş bir filikada okyanusun gelgitleriyle kaos, değişim, kader ve varoluşsal sorgulamalar içerisindeki karakterleri gibi Saramago'nun portresi de gelgitler ile mücadele ediyor. Doğanın gücü karşısında muhtemelen belirli bir zaman sonra yok olup gidecek çalışmayı Vhils "bir sanatçının gerçek armağanı, ne kadar geçici olursa olsun, evrensel anlam taşıyan ve dolayısıyla sonsuza dek süren işler yaratmaktır. José Saramago'nun sözleri ve eseri, yazıldığı gün olduğu kadar bugün de geçerli olarak, zaman içinde yankılanıyor. Zamanımızın en parlak beyinlerinden birine bir saygı duruşu olarak bu hayattan daha büyük parçayı yaratmak benim için bir onurdu. Ne kadar büyük veya ne kadar güçlü olursa olsun, asla onun mirasının büyüklüğüne ulaşamayacak - sadece onun eseri gibi, zamanın erozyonuna karşı hayatta kalabileceğini umuyorum." sözleriyle paylaştı. Vhils'den jose saramago portresi

ve Chuck Berry'nin siyah beyaz fotografları ve soyadları üzerinden bir göndermede bulunmasının bir saat

video olarak hem de yıkıntıdan elde edilen enkaz parçalarının fotograflarının, bir NFT olarak, dijital sanat

Bulunduğu kentleri sanal kumaşları ile kaplayan Londralı sanatçı Roosie Woods'un Grenoble Street Art Fest için hazırladığı duvar resimleri soyut formları ile hayal gücümüzü harekete geçirmeyi planlıyor. Akışkan, cam gibi hissettiren, sedefli bir dokuya sahipmiş gibi duran formlarıyla zihnimizle bizi başbaşa bırakan eser yapıların cephelerini, sanki, ışıltılı bir kumaşla kaplamış gibi duruyor. Canlılık katan ışıltılı tonların tercih edildiği eser soyut olduğu kadar gerçekçiliğe de göz kırpıyor. Université Grenoble Alpes tarafından davet edilen Woods "hayal gücünüzün özgürce dolaşmasına izin veren hareketli soyut formlar" olarak belirlenen iş tanımına bekleneni tam olarak vermiş desek fazla olmayacaktır. Festival kapsamında üç duvarı renklendiren sanatçı betonun soğuk, sert ve katı tavrını bir ucun sizi alıp sürükleyen bir akışkanlıkla kırmayı da başarmış. fotograflar: Andrea Berlese

Her işinde bakış açımızı genişleten çevremizle olan ilişkimizi sorgulatan JR. epik bir çalışmasıyla daha karşımızda. Louvre'un avlusunda kurguladığı The Secret of the Great Pyramid'e benzer bir optik yanılsamayla belirli bir noktadan bakan izleyiciyi Eyfel Kulesi'nin altındaki bir boşluğa çekiyor. Eyfel'in en güzel seyredilebildiği meydanlardan Le parvis des droits de l'homme'da konumlandırılan çalışma devasa bir yarığın içerisinde kalmış bir caddeyi ortaya çıkarıyor.

Mekana özgü geçici kurulumları ile bilineni yeniden algılamamızı sağlayan sanatçı Steve Messam Blow Up Art Den Haag etkinliği kapsamında Lahey sokaklarını renklendirdi. Genellikle mimari ile bütünleşen eserler ile karşımıza çıkan Messam tarihi mekanları izleyicisine fiziksel bir deneyim eşliğinde bir kez daha yorumlatıyor. Gündelik hayatın sıradanlaştırdığı, algısal olarak aşinalaşan mekanları şişme eserleri ile farklılaştıran sanatçı parlak renk ve şaşırtıcı formları vurgusal bir öge olarak kullanıyor. Sanatçının mekansal ölçeklerin üzerindeki oranları ile kayıtsız kalamadığımız çalışmalarının sonuncusu da Lahey sokaklarında yer aldı. Bu eserlerden ilki Hollanda'nın kurucusu Willem de Oranje'ın bronz heykelini sarmalayan yeşil dikenler. Sivri uçları olan bir can simidi gibi heykeli çevreleyen Oranje adlı yerleştirme anıtın bulunduğu meydanın enerjisini de şakacı bir dille değiştiriyor. Messam Oranje'ı "Özgürlük Anıtı'nın tacı, sivil ve dini özgürlüğün ateşli bir savunucusu olarak tasvir edilen Willem van Oranje'nin heykeline inmiş ve onu kucaklamış gibi görünüyor. Bu anlamsız müdahale, onurlu heykele ve Plein'e heyecan verici renkli bir dokunuş katıyor. Geceleri ışıklar yandığında diyaloglar daha da eğlenceli oluyor.” sözleri ile özetliyor. Tunnel adlı İkinci eser ise bir zamanlar ülkenin en kötü üne sahip hapishanesiyken günümüzde parlamento binası olarak kullanılan 15. yüzyılda inşa edilmiş Gavengenpoort adlı yapıda yer alan bir geçitte yer alıyor. Eser 20'li yıllarda tramvay raylarına yer açmak için bir tarafındaki binaların yıkılmasının ardından anlamını yitiren tünelin geçit hissini tekrar oluşturuyor. İki uçtan baloncuklar şeklinde taşan Tunnel yapının katı, keskin ve geometrik hatlarıyla tezat oluştururken Gavengenpoort duvarlarının içinde meydana gelen bazı tarihi olayların sertliğini yumuşak bir yorumla sorguluyor.

Bir sanat eserinin bugüne dek çekilmiş en büyük ve en ayrıntılı fotografını çekmek için yola koyulan

Alıştığımız, sıradanlaştırdığımız, bilindik formların dışına çıkarak kendini ilginin odağına oturtan çalışmalardan biri Adam Parker Smith'in Crush serisi. Los Angeles'daki Hole Galeri'de sergilenen Crush sanatçının stilistik mizah anlayışını ve klasik biçimlerin geçerliliğine yönelik sürdürdüğü araştırmanın ürünü. Crush sanatçı için malzeme ve ölçek açısından anıtsal bir ayrılığı simgeliyor. 20 Ağustos'a kadar ziyaret edilebilen sergide Smith yedi eksenli indirgeyici bir robot desteğinde çalışan usta oymacıların elinden çıkmış 5 heykel ile yer alıyor. Antik dünyaya bir saygı da barındıran çalışmada sanatçı Belvedere'li Apollo, Cupid Triumphant, Bernini'nin David'i gibi eserleri radikal bir dokunuşla yeniden şekillendiriyor. Crush klasiklere olan bakış açımızı ve onlarla kurduğumuz ilişkiyi yabancılaştırma üzerinden tekrar sorgulatıyor. Sunduğu bu patika kabul gören ya da kabullenileni 1 metreküplük bloklarda yoğunlaştırarak stoklanabilecek, sevk edilebilecek ve ölçülebilecek türden formlara indirgiyor.

Pekin Yabancı Diller Üniversitesi'nin öğretim binaları arasında ziyaretçilerini karşılayan Endlessness adlı bu heykel üniversitenin 80. yılı için sanatçı Hu Quanchun tarafından tasarlandı. İletişim, bağlantı ve takas üzerine kurgulanan kamusal eser doğu-batı ekseninde bir kaç metrelik sapma ile yerleştirilmiş olan dikey yapıların algımıza yansıyan hizasızlığını kırmak adına yapıların ortasına konumlandırılmış. Dikey vurguyu kırmak için de yataylık tercih edilmiş. Blok halinde duran yapıların arasında yer alan Endlessness oval formuyla yapıların keskinliğini de yumuşatırken sarmal yapısıyla sonsuzluk, iletişim, bağlantı ve bir bir döngü içinde oluşu vurguluyor. Eser yukarı doğru çekilerek kemerli bir yapıya dönüşürken kendine de bir mekan yaratıyor ve çevresindekilere karşı davetkar bir yapıya bürünüyor. Bu davetkar karakterini de üniversitenin 101 dilde eğitim vermesinden dolayı 101 farklı dilde yazılmış led aydınlatmalı "merhaba" ile güçlendiriyor. Tanımladığı mekansal hacim ile katılımcısına deneyimsel bir mekan da sağlamış oluyor.

Fransız hekeltraş Gregoire Scalabre sabır kelimesinin karşılığı olabilecek bir işe imza atmış. Deniz perisi Thetis'e bir övgü amacı güden L'ultime Métamorphose de Thétis (Thetis'in Sn Metamorfozları) adlı çalışmasında sanatçı birbirinden farklı 70.000 minyatür seramik vaz kullanmış. Her biri geleneksel yöntemler kullanılarak elde üretilen vazolar reçine ve köpükten oluşan bir altyapı üzerine monte edilmiş. Scalabre, 2 metre yükseklik ve 1.8 metre genişliğe sahip, çalışmasını belirlenmiş bir kalıp üzerine kurgulamak yerine tamamen doğaçlama yaparak kompozisyonunu özgür kılmayı tercih etmiş. Sanatçı fırından çıkan seramik vazocukları soğumalarının ardından içgüdüsel bir şekilde bir araya getirmiş ve eserin yüzeyinde ortak bir dil oluşturmalarını hedeflemiş.

2017 yılında New York'da sergilenen Ai Wei Wei yerleştirmesi Arch'ı Stockholm'de yer alan National Museum'un önünde sergilenmeye başladı. İlk olarak Good Fences Make Good Neighbours adlı bir Kickstarter projesi ile fonlanan yerleştirmede aktivist sanatçının bu sefer ki destekçisi ise Spotify'ın kurucusu Daniel Ek'in, dünyayı değiştiren fikirler için bir buluşma noktası olması içim kurduğu, vakfı Brilliant Minds olmuş. Dünyanın farklı bölgelerindeki sınırlarda sıkışıp kalmış tartışmaları ateşlemeyi ve yaşanan sorunları bir kez daha düşündürmeyi amaçlayan çalışmada Ai Wei Wei sınırları olmayan bir dünya hayalini 12 metre yüksekliğinde ve birbiri içine girmiş iki karakter tarafından yarılmış paslanmaz çelik heykeli ile bir kez daha ortaya koyuyor.

Crosswalks ve Black Square gibi sıradışı kamusal sanat örneklerine imza atan sanatçı Gregory Orekhov Moskova'da bulunan Malevich Park'ta konumlandırılan Nowhere yeleştirmesi Beyaz Orman adlı bir arazi sanatı

Brooklyn merkezli heykeltraş Jordan Griska'dan sıradışı bir eser Wreck/Enkaz... 2. Dünya Savaşı'ndan kalma bir B-52 bombardıman uçağıyla hazırladığı Grumman Greenhouse anıtsal heykeli, 2009 tarihli Icarus'u ve 2014'te akrilik malzemeden tasarladığı Dolos adlı çalışmalara imza atan Griska "güzellik, teknoloji ve mühendisliğin ölüm ve gerçeklikle çarpıştığı" bir işe imza atmış. Bir kazaya karışmış şekilde manipüle edilmiş bie video oyununda oluşturulan lüks bir araba modeline dayanan Wreck iki yıllık bir sürecin eseri. Griska 12.000 ayna görünümlü çelik parçadan oluşan eserin "kusursuz materyalleri ve mükemmel geometrisi temsil ettiği gerçeğin acımasızlığı ile taban tabana zıtlık içerdiğini" belirtiyor.

Hayal etmemizi, yaratmamızı, uçmamızı ve hayal etmemizi sağlıyor" diyen Ferrer bunu el sanatları bilgisiyle