Search Results

Severek takip ettiğimiz sanatçılardan biri olan Jr. İranlı kadınlara olan desteğini sunduğu yerleştirmesi ile New York'daki Freedoms Park'taydı. Protestolara katılıp öldürülen Nika Shakarami'nin fotografının yer aldığı devasa bir baskının yer aldığı etkileşimli yerleştirmede 300 katılımcı Shakarami'nin saçları oldular. Sanatçının "kadınlar bitti demeden bitmeyecek" sözleriyle paylaştığı çalışma Kadınların Yaşam Özgürlüğü adı verilen küresel bir eylemin parçası.

Amerikalı sanatçı Janet Echelman anıtsal yerleştirmesi ile Munich'in tarihi mekanlarından Odeonplatz'da Earthtime 1.26 adını verdiği çalışmasıyla çıktı karşımıza. 2019'da Hong Kong'da "gökten düşen bir heykel hayaliyle" yerleştirilen çalışma bu sefer Mercedez-Benz'in IAA Mobility 2021 etkinliğinin bir parçası olarak sunuldu. 2 ay boyunca meydanda yerini alan Earthtime 1.26 şehrin bu ikonik köşesini sanatsal bir mekana dönüştürmenin yanı sıra insanoğlunun kültürel ve fiziksel dünyaları arasındaki bağı sorguluyor. Amerika'da gerçekleştirilen ve ulusların bağlarını irdeleyen bir Bienal'le başlayan Earthtime serisinin devamı niteliğindeki eser sert malzemelerden inşa ettiğimiz şehirlerin ortasına yumuşak bir dokunuş da diyebiliriz. “Günlük şehir hayatının ortasında tefekkür anları bulma ihtiyacı hissediyorum” diyen Echelman çevremizde meydana gelen ince değişimlere dair farkındalığımızı artıran sakin bir duyusal deneyim anı yaratmayı hedefliyor. 2010 yılında Şili'de meydana gelen depremin ardından okyanus yüzeyinin aldığı şekilden formunu alan çalışma 360.000 düğümden oluşuyor. Geri dönüştürülebilen liflerden oluşan ağ 24x 21 metrelik bir alanı kaplıyor. Rüzgarla birlikte şeklini güncelleyen Earthtime 1.26 kentsel mekanla olan etkileşimimizi bir adım öteye taşırken duyusal deneyimlerimize de yeni bir perpektif katıyor. fotograflar: echelman.com

Almanya'nın Kasım 2020 ve Mart 2021 arasında yakalandığı Covid-19'un ikinci dalgasını yaşadığı yaşadığı karanlık günlerde kendini Hamburg yakınlarındaki bir ormana atan fotografçı Jörg Gläscher yaşadığı endişeyi temel alan bir çalışmaya imza attı. Dalları keserek doğaya zarar vermek yerine ormanın zeminine düşmüş çürümeye yüz tutmuş dalları toplayarak gerçekleştirdiği dalga formundaki yerleştirmelerinin her birini fotografladıktan sonra yok eden sanatçı dalları bir sonraki yerleştirmesinde tekrar kullanmış. C19/18 adını verdiği çalışmasına dalganın tanımıyla başlamış Jörg Gläscher. “Dalga, bir sistemin durumundaki periyodik bir salınım veya bir defalık bozulma değişikliğidir” cümlesinden yola çıkan sanatçı Almanya gibi her açıdan büyük ve güçlü bir devleti bile hareketsiz hale getirebilen doğanın gücünü dalga formuyla görselleştirmiş. Ormanın derinliklerinde oluşan ve gitgide büyüyerek bizleri vurmaya gelen bir gücü yansıtan çalışma korkuyla başa çıkmanın verimli halini bulmayı araştıran ve korkunun nevrotik hale gelmemesini vurgulayan The Diary Complex adındaki bir serinin parçası. fotograflar: https://glaescher.de/

Savaş karşıtı bir çığlık da satırlarımızda sıklıkla yer verdiğimiz Fransız sanatçı Jr.'dan geldi. Savaşın başlamasının ardından göç dalgasının en yoğun olarak görüldüğü Lviv'de ortaya çıkan Jr. sürecin sembollerinden biri haline gelen 5 yaşındaki Valeria'yı tuvaline taşımış. Devasa işleriyle tanıdığımız sanatçı mesajını bu sever 150 metrelik bir muşamba üzerine yaptığı baskı ile vermiş. Ukraynalı bir fotografçıdan talep ettiği mülteci fotografları arasından Valeria'yı baskısına taşıyan sanatçı Polonya ormanında rulo haline getirilen çalışmasını 100 kişiden oluşan bir gönüllü grup eşliğinde sınırdan geçirmiş. Lviv'in ulusal opera binası önündeki meydanda bir barış çığlığına dönüşen eser ile Jr. sanatın savaşı değiştirebileceği umudunu taşıyor. Bu süreçte sınır bölgesinde özellikle çocukların yaşadığı zorlukları deneyimleyen sanatçı farklı sınır geçişlerinde yaşananlara destek amaçlı bir de NFT projesine imza atıyor. Sanatçı bir seri video ve görseli NFT olarak satışa sunuyor ve elde edilecek gelir ile sınır kapılarındaki mültecilere yardım amaçlı lojistik bir zincir kurulması hedefleniyor.

Eserlerini sokaklarda ve yapı cephelerinde görmeye alıştığımız ve devasa yüzeyleri kazıyarak ya da oyarak yaptığı işlere aşina olduğumuz Portekizli görsel sanatçı Vhils Portal adını verdiği kişisel sergisini Bologna'daki Magma Gallery işbirliğinde gerçekleştirdi. Halka açık tarihi bir mekan olan Ex Chiesa di San Mattia'da konumlanan sergi Vhils ile özdeşleşen oyma tekniği ile dönüştürülmüş ve yeni bir hayata sahip olmuş kapılardan oluşuyor. Her biri terk edilmiş, metruk binalardan toplanan kapılar izleyicisini gözlemin ötesine geçirip bir anlama sürecine davet ediyor. Eserlerinde sıklıkla yerel karakterlerin portrelerine yer veren sanatçı Portal sergisinde yer alan kapılara da Bologna sakinlerinin portrelerini oymuş. Yansıttığı çevreden beslenmeyi seven sanatçı büyük ölçüde farkedilmeyen, basit bir zorunluluk nesnesi olarak görülen veya amaçlarından sıyrıldıklarında anlamsızlaşan bölmeler olarak algılanan kapıları keşif için verimli bir zemin olarak belirlemiş. Pandemi sürecinde birbirinden uzaklaşan insanların izolasyon, korku, yalnızlık ve keskin bir şekilde kısıtlanan özgürlük duygusuyla karşı karşıya kaldıkları bir dönemde sergilenen bu anıtsal yerleştirme sahiplik ve özgürlük, geçirgenlik inzivaya çekilme ve katılım, geçirgenlik ve geçirimsizlik gibi karşıt fikirleri sorguluyor. “Portal”, kendi kapısını açmaktan mahrum kalmanın çaresizliğini yaşayan herkese saygı duruşunda bulunuyor. Tasvir edilenlerin isimlerini ve hikayelerini bilmediğimiz anonim kişiler olması da "toplumsal temsilin net bir takdiri" olarak sunuluyor. Onların biz, bizim de onlar olduğumuz anlayışını vurgulamayı amaçlayan Portal yabancılarla bir topluluk hissi yaratırken, empatiyi de yüceltiyor. Portal'ın konumlandırılması için eski bir kilisenin seçilmesi de aslında mekanın da kapılar gibi eski amacından uzaklaşmış olsa da anlamını koruyor olması. Asıl amaçlarından yoksun bırakılmış olsalar da kilise hala bir kilise, kapılar da hala birer kapı. Her ikisi de hala bir geçişi temsil ediyor, farklı ve dönüşmüş bir geçicilik türüne geçişi temsil ediyorlar. Her ikisi de hala arkasındaki bilinmeze ışınlayacak birer "portal" olarak orada duruyor.

İspanyol sanatçı Selva Aparicio çocukluk travmalarını somutlaştırdığı çalışması Childhood Memories adlı yerleştirmesini Museum of Contemporary Art Chicago'da sergilemeye başladı. Sanatçının Yale Üniversitesi'nde tez olarak sunduğu çalışması aile içi tacizlere bir eşya gibi sessiz kalarak katılanları sembolize ediyor. Yıllar sonra ortaya çıkan haykırış olarak da yorumlanabilecek Childhood Memories örtmek, ifşa etmek, travma ve tanıklık etmekle ilgili. Göründüğü gibi olmayan, yaklaştıkça ya da içine girdikçe somutlaşan eser hafızaya ve anılara kazınanların da bir yansıması. Yaşanan tüm o acı verici anıların parke yüzeye elle kazınarak aktarıldığı çalışmada Selva Aparicio yaralarını ahşabı yaralayarak aktarıyor. İran halılarında sıklıkla gördüğümüz desenler üzerinden yansıtılan geçmişin acıları katlanmış bir halı köşesi, farklı yönlere saçılmış püsküllerde karşılık buluyor.

tarafından fotograflanan 4 çiftçinin fotograflarını aynı zamanda eserin ikinci ayağını oluşturan mimari enstalasyonda

Geçtiğimiz günlerde küresel güçteki tarım firmalarının aile çiftlikleri üzerindeki adaletsiz ve denge tanımaz baskısına dikkat çektiği Homily to Country adlı eseriyle satırlarımızda yer verdiğimiz Fransız sanatçı Jr. bizi kendine hayran bırakmaya devam ediyor. Floransa'da bulunan Palazzo Strozzi'nin cephesinde karşımıza çıkan sanatçının bu sefer konub başlığı pandemi sürecinde kültür ve sanatın erişilebilirliği olmuş. La Ferita (Yara) adlı çalışma Floransa'nın en ikonik ve önemli sanat eserlerine ev sahipliği yapan binanın cephesinde açılmış devasa bir "yara" görüntüsüyle ulaşılamayanı, hayal de olsa ulaşılabilir kılıyor. Rönesans sarayının cephesinde yer alan anamorfoz, küresel çapta, kapanmak zorunda kalıp yara alan müze, tiyatro ve kütüphaneler gibi kültür kurumlarının yaşadığı süreci sembolik bir yara üzerinden düşündürüyor. Duvarların ardında kalanı, ortaya çıkarmak için kurgulanan ve bir nevi röntgencilik eylemini de içinde barındıran La Ferita bir gerçeklik tasviri olarak özetleniyor.

Floating Orbs adlı enstalasyon, karbon çubuklar, 3D baskı parçalar ve aynalı kürelerden oluşuyor.

Beşinci edisyonuyla geri dönen etkinlik, California’nın Coachella Vadisi’nde 11 sanatçının enstalasyonlarına Sarah Meyohas’ın Truth Arrives in Slanted Beams enstalasyonu ise ışığın kırılmasıyla suyun varlığını

Altı galeri alanına yayılan sergide; resim, heykel, enstalasyon ve mozaikler yer alıyor.

Lansmana özel olarak Kith Women Flagship’te çiçek temalı bir enstalasyon da yer alacak ve mağazadan alışveriş

Büyük ölçekli enstelasyonlarında malzeme olarak tuzu seçen Japon sanatçı Motoi Yamamoto'nun Labyrinth'i

Yapılarda kullanılan bazı malzemeleri eksilterek, onların boşluğunun yarattığı şeffaflık üzerine kurguladığı eserleriyle dikkatleri üzerine çeken heykeltraş Edoardo Tresoldi son çalışması Opera'yı Reggio Calabria sahiline yerleştirildi. Belediyenin kalıcı bir eser talebi üzerine çalışmalara başlayan İtalyan sanatçı mekan ve insan arasındaki tefekkür ilişkisi üzerine yoğunlaştığı Opera Tresoldi'nin Siponto Bazilikası'ndan sonra halka açık ikinci en büyük eser olma özelliği de taşıyor. 8 metre yüksekliğe ulaşan 46 sütundan oluşan çalışma örgü sistemiyle oluşturulmuş. Klasik mimarinin en temel ögelerinden biri olan sütunlar ile bir mekan algısı yaratılırken örgünün boşluklarından "öte"nin görülür olması da insanın bu algısını kırmaya çalışıyor. "Çevresi ve izleyiciyle diyalog halinde yeni görsel şiirleri araştırmak için klasik mimarinin grameri ve tel ağın şeffaflığı ile oynadığını" belirten Tresoldi batı kültür mimarisinin kurucu arketipi olan sütunları günümüz malzeme ve imkanlarıyla baştan yorumluyor, oluşturduğu yükseklik ve derinlikle çağdaşlarına zihinsel bir agora sunuyor. fotograflar: edoardotresoldi.com fotografçı: Roberto Conte

“Scratching the Surfaces” serisinden büyük ölçekli enstalasyonlara kadar birçok işin yer aldığı sergide

Ziyaretçiler; fotoğraflar, el yazısı şarkı sözleri, kişisel objeler ve enstalasyonlar dahil 300’den fazla

Okse 126 CMYK üzerinden yansıttığı sanatını "kentsel alanı dönüştürmek için yapıştırmalar, şablonlar, enstalasyonlar

Yapay zekanın sanatı oluşturmasına yönelik bakış açısını gösteren enstalasyonunda Wei Wei Çin hapishanelerinde

Napoli'deki Piazza del Plebiscito'da yer alan enstelasyon özellikle pandemiden dolayı son dönemde büyük